Zapraszamy na naszą stronę facebookowa 
Papież Franciszek
Rozważanie 12 maja 2024 /wiara.pl
Drodzy Bracia i Siostry, dobrej niedzieli,
....Dzisiaj we Włoszech i w innych krajach jest obchodzona uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Ewangelia z Mszy św. podaje, że Jezus, powierzywszy apostołom zadanie kontynuowania Jego dzieła, „został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga” (Mk 16, 19). Tak mówi Ewangelia: „został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga”
Powrót Jezusa do Ojca jawi się nam nie jako rozłąka z nami, ale raczej jako dojście przed nami do celu, którym jest niebo. Tak jak w górach, kiedy wchodzimy na szczyt – idzie się z trudem, a w końcu, za zakrętem, otwiera się horyzont i widać krajobraz. Wtedy całe ciało odnajduje siłę, żeby podołać ostatnim wysiłkom. Całe ciało – ręce, nogi i każdy mięsień – wytęża się i koncentruje, żeby dotrzeć na szczyt.
I my, Kościół, jesteśmy właśnie tym ciałem, które Jezus, wstąpiwszy do nieba, pociąga ze sobą, jak w „grupie wspinaczy”. To On ujawnia nam i przekazuje swoim Słowem i łaskę sakramentów piękno „Ojczyzny”, ku której zmierzamy.
Więcej…Triduum Paschalne 2024
Największe misteria ludzkiego odkupienia sprawuje Kościół co roku począwszy od Mszy wieczornej Wielkiego Czwartku aż do Nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania. Czas ten słusznie jest określany jako Triduum Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i wskrzeszonego. Nazywa się go Triduum Paschalnym, ponieważ uobecnia się wtedy i uskutecznia misterium Paschy, to jest przejścia Pana z tego świata do Ojca. Przez sprawowanie tego misterium w znakach liturgicznych i sakramentalnych Kościół jednoczy się wewnętrznie z Chrystusem, swoim Oblubieńcem./liturgia.pl/
Rezurekcja (z łac. resurrectio – zmartwychwstanie)
Wigilia Paschalna
"Grób jest miejscem, skąd ci, którzy tam wchodzą już nie wychodzą. Ale Jezus wyszedł dla nas, dla nas zmartwychwstał, aby wnieść życie tam, gdzie była śmierć, aby rozpocząć nową historię tam, gdzie na górze położono kamień. On, który odsunął kamień leżący u wejściu do grobu, może usunąć głazy, które zamykają serce. Nie poddawajmy się zatem rezygnacji, nie kładźmy kamienia na nadziei. Możemy i musimy żywić nadzieję, bo Bóg jest wierny. Nie zostawił nas samych, nawiedził nas: wszedł we wszystkie nasze sytuacje, w cierpienie, w udrękę, w śmierć. Jego światło oświetliło ciemności grobu: dziś chce dotrzeć do najmroczniejszych zakątków życia. Siostro, bracie, nawet jeśli pogrzebałeś nadzieję w swoim sercu, nie poddawaj się: Bóg jest większy. Mrok i śmierć nie mają ostatniego słowa. Odwagi, z Bogiem nic nie jest stracone!" Papież Franciszek
Wielka Sobota -święcenie pokarmu
Wielki Piątek
Zgodnie ze starożytną tradycją Kościoła w Wielki Piątek nie celebruje się Eucharystii. Liturgię Męki Pańskiej należy sprawować po południu. Czerwony kolor szat liturgicznych jest nie tyle kolorem męczeństwa, ile królewskiej purpury. Chrystus jawi się nam bowiem jako Pan królujący z drzewa Krzyża. Czytany dziś opis Męki Pana naszego Jezusa Chrystusa według św. Jana nawiązuje do obrzędu koronacji królów izraelskich./liturgia.pl/
Wielki Czwartek
Przeżywamy pragnienie Pana, który chce być z nami w Eucharystii, pozostaje z nami i w nas, a my stajemy się tabernakulum Pana. Mówi nam wręcz, że jeśli nie będziemy spożywali Jego ciała i pili z Jego kielicha, nie wejdziemy do królestwa niebieskiego. Warunkiem wejścia do królestwa Bożego jest też służba. Choć to trudne do zrozumienia, musimy pozwolić, aby Pan nam służył, aby nas obmył./Papież Franciszek /
Wielki Post- środa popielcowa 2024
Bracia i Siostry. Obrzędem posypania głów popiołem w Środę Popielcową rozpoczęliśmy Wielki Post. W tym szczególnym czasie Kościół kieruje do nas wezwanie: "Nawracajcie się i czyńcie pokutę".
Nawrócenie gr. metanoia to przede wszystkim przemiana umysłu. Polega na całkowitej przemianie człowieka: jego sposobu patrzenia na Boga, świat i na siebie.
W okresie Wielkiego Postu wskazywana jest nam duchowa droga, będąca przygotowaniem do ponownego przeżywania wielkiej tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Ta droga rozwija trzy podstawowe kierunki, w których wyraża się duchowość człowieka, a przede wszystkim nasza wola i wolność.
1. Kierunek „na zewnątrz”, jako panowanie „nad sobą”; zwycięstwo woli nad ludzką zmysłowością. Czyli „post”. Dotyczy on w pierwszym rzędzie codziennego pokarmu, ale trzeba go także rozciągnąć na inne sfery naszego życia: alkohol, tytoń, język, telewizje, internet; może na post od tego co cię pochłania, co cię nadmiernie angażuje - co sprawia, że nie masz czasu dla Boga, dla rodziny – a nawet dla siebie samego. Post jest ćwiczeniem, które ma doprowadzić do tego, że człowiek będzie rzeczywiście panem siebie, rozporządzającym mądrze swoimi siłami i swoim czasem. Pościć to znaczy zrobić w sobie maksymalnie dużo miejsca dla Boga, wyrzucić wszystko, co przeszkadza Bogu być w człowieku tak, jak On tego pragnie.
2. Kierunek „ponad siebie”, w którym wyraża się nadprzyrodzony charakter naszego ducha, czyli „modlitwa”. Kieruje ona naszą uwagę na Boga, wyczula nasz wewnętrzny słuch na Jego głos, pamięć o Nim, pozwala się z Nim spotkać. Dzięki niej człowiek wchodzi w głęboką relację z Bogiem, on sam i jego świat poszerzają się do wymiarów nieskończonych, wszystko zostaje w nim oczyszczone i nasycone światłem, pięknem i łaską.
Pomyśl, co uczynić, by w tym czasie znaleźć wreszcie czas na modlitwę, udział w nabożeństwie Drogi Krzyżowej, na Gorzkie Żale? Pomyśl, jak zmienić swoją modlitwę tak, by była ona miła Bogu i pomagała tobie w nawróceniu?
3. Kierunek „ku drugiemu”, w którym ludzkie „ja” otwiera się na drugich, czyli „jałmużna”. Pomaga nam wyjść z ciasnego kręgu egoizmu, dostrzec innych i konkretnie im pomóc w ich potrzebach. Jałmużna – to nie tylko rzucony pieniądz do żebrzącej dłoni bezdomnego. Jałmużna to każdy gest miłości i dobroci wobec tych, którzy są obok ciebie. Być może rzadko spotykamy obok siebie kogoś bardzo biednego, żebrzącego o chleb, ale może częściej spotykamy ludzi żebrzących i pragnących dobroci, współczucia, przebaczenia.
Pięknne wezwanie do jałmużny znajdujemy w księdze Tobiasza: "Jak ci tylko starczy, według twojej zasobności dawaj z niej jałmużnę! Będziesz miał mało - daj mniej, ale nie wzbraniaj się dawać jałmużny nawet z niewielkiej własności! Tak zaskarbisz sobie wielkie dobra na dzień potrzeby, ponieważ jałmużna wybawia od śmierci i nie pozwala wejść do ciemności. Jałmużna bowiem jest wspaniałym darem dla tych, którzy ją dają przed obliczem Najwyższego. [...] Lepiej jest dawać jałmużnę, aniżeli gromadzić złoto. Jałmużna uwalnia od śmierci i oczyszcza z każdego grzechu. Ci, którzy dają jałmużnę, nasyceni będą życiem". (Tb 4,7-11).
Pomyśl, do jakiej jałmużny wzywa cię Bóg w tym czasie Postu? Pomyśl kto tak naprawdę czeka na Twoją litość; kto pragnie, byś okazał mu zainteresowanie? Kto oczekuje Twojego wyjścia na przeciw? Komu wreszcie przebaczysz?
Tylko człowiek nawrócony jest w stanie wypełnić pokutę. Czyli najkrócej mówiąc tak realizować przykazanie miłośco aby wypełniać te przestrzenie dobrem, gdzie do tej pory czynił jakieś zło.
Pasterka 2023
Tajemnica Bożego Narodzenia kryje prawdę o tym, że Syn Boży stał się człowiekiem, aby w ciele ludzkim dokonać zbawienia rodzaju ludzkiego za grzech Adama i za grzechy jego potomków: "A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas". Nie przestając być Bogiem, Syn Boży stał się człowiekiem. Jako Bóg jest wieczny, nieskończony, wszechobecny i wszechmocny. Jako człowiek jest ograniczony czasem, przestrzenią i mocą. Jako Bóg jest Panem śmierci. Jako człowiek jest jej poddany.
